از بوشهر به سید ابراهیم رییسی

با تشکیل کابینه سید ابراهیم رییسی، بوشهری ها که با فهرست بلند بالایی از بی مهری و ناکارآمدی ها مواجه اند، در انتظار راهکار دولت سیزدهم برای دستیابی به حقوق استان می باشند.

به گزارش خلیج فارس؛ استان بوشهر هرچند سهم بالایی در تولید ناخالص کشور و درآمدزایی برای خزانه کشور دارد، اما در بودجه های سالانه مورد بی مهری قرار گرفته است.

جدا از اینکه مردم انتظار دارند این دولت نگاه ویژه‌ ای به اقتصاد، دشواری معیشت مردم و گرانی ها داشته باشد، برخی موارد نیز اولویت های استان هستند که اگر فقط اندکی از درآمد سرازیر شده استان به خزانه صرف آنها شود، به نتیجه می رسد و البته ارزش افزوده بیشتری برای اقتصاد کشور خواهد داشت.

سوت قطار، همچنان رویا

قطعا اولویت دارترین پروژه توسعه ای استان بوشهر، راه آهن است که بعد از قریب ۱۵ سال از شروع آن، تنها در یک قطعه ۲۵ کیلومتری در محدوده شهرستان تنگستان فعالیت اجرایی دارد.

در حالی تکمیل راه آهن بوشهر- شیراز دست کم ۱۰ هزار میلیاردتومان اعتبار نیاز دارد، بالاترین اعتبار آن در ردیف بودجه سالانه ۱۰۰ میلیاردتومان بوده که با این روند شنیدن سوت قطار در حد رویا خواهد بود.

موکول کردن افزایش اعتبار این پروژه به فاینانس خارجی آن هم با وجود تحریم های شدید و انزوای اقتصادی کشور، معنایی جز فرستادن بوشهری ها دنبال نخود سیاه نیست و البته شگفت آنکه برای دیگر پروژه های ریلی کشور از بودجه سنواتی هزینه می شود اما راه آهن بوشهر از این دست و دلبازی به دلیل نداشتن لابی در دولت یا نماینده و مدیران توانمند بی بهره است.

تشنگی ساکنان بوشهر

با وجود همسایگی استان بوشهر با خلیج فارس، اما بیش از ۸۰ درصد آب شرب آن به استان های همجوار وابسته است و اغلب شهرهای استان و روستاهایی که با خطوط اصلی فاصله دارند در بحران بی آبی به سر می برند.

اگرچه طی سالیان گذشته درخصوص افزایش ظرفیت شیرین سازی دریا و احداث سدهایی با کاربرد شرب، صنعتی و کشاورزی پروژه هایی تعریف و فعال شده، اما روند آنها کند است و اغلب شان برای بار چندم از وعده های مدیران مربوطه عقب مانده اند.

قطعا توجه به مقوله آب استان بوشهر، ضمن افزایش رضایتمندی و رفاه ساکنان آن، می تواند در راستای جذب جمعیت در سواحل که اولویت کشور در برنامه های پنج ساله توسعه می باشد هم موثر باشد.از این رو شایسته است دولت سیزدهم نسبت به بحران آب در بوشهر توجه و تدابیر ویژه ای اتخاذ کند.

بیکاری در پایتخت انرژی

هرچند استان بوشهر به دلیل میزبانی صنایع گسترده نفت و گاز، پایتخت انرژی محسوب می شود، اما نرخ بیکاری در بوشهر همانند قصه پر غصه ای بر دل مردمان این دیار نشسته است.

مساله ای که در طول سال های متمادی و با حضور هر دولتی جزو مهم ترین مسائل به شمار می رفته و حتی در ادوار گذشته برای آن مصوباتی نظیر الزام شرکت های نفتی به اختصاص حداقل ۵۰ درصد مشاغل خود به بومی ها پیش بینی شده، ولی دستاورد روشنی نداشته و همه چیز به طرح ها و وعده های بی اساس محدود شده است.

توجه جدی تر دولت به آموزش مهارت جوانان و افراد جویای کار و وجود ضمانت های اجرایی که شرکت های نفتی و صنایع موجود از این افراد استفاده کنند، می تواند تا حدودی چاره درد چرکین بیکاری در استان باشد که باید دید دولت سیزدهم برای این چالش بزرگ چقدر عزم و اراده دارد.

ضعف زیرساخت های درمانی

شیوع کرونا، ضعف زیرساخت های درمانی استان را نمایان تر کرد و ضمن بروز مشکلات شدید برای کادر درمان، بعضا به قیمت جان بیماران بوشهری تمام شد.

متاسفانه سرانه تخت بیمارستانی در استان بوشهر از میانگین کشوری پایین تر است و پروژه هایی که در دولت سابق برای جبران عقب ماندگی استان کلید خورد، به صورت لاک پشتی جلو می رود، طوری که پروژه هایی نظیر بیمارستان جدید قلب، بیمارستان تخصصی مادر و کودک، درمانگاه بزرگ جایگزین بیمارستان فاطمه زهرا همگی در بوشهر یا ساختمان جدید بیمارستان ۱۷ شهریور برازجان هنوز اندر خم یک کوچه اند.

این جدا از مشکلات جدی کمبود نیروی متخصص است که عملا اغلب بیمارستان های استان خصوصا در شهرستان ها را از انتظارات مردم دور کرده، درحالی که قرار بود با تکمیل پروژه های بیمارستانی و توسعه ظرفیت آموزش نیروی پزشکی در بوشهر، شاهد تقسیم سه قطب درمانی توانمند جنوب، شمال و مرکز استان تا سال ۱۴۰۰ باشیم ولی عملا از آن چشم انداز، فاصله زیادی پیش آمده است.

دست آخر اینکه در شروع دولت سیزدهم مردم انتظار دارند این دولت ضمن نگاه ویژه به اقتصاد، سختی معیشت مردم و بیکاری، سهم بر زمین مانده استان بوشهر از اعتبارات کشور و توسعه زیرساخت ها جبران شود؛ اتفاقی که در نگاه دولتمردان نسبت به تخصیص بودجه و بهبود ردیف های قانونی استان در لوایح بودجه خود را نمایان خواهد کرد.