کلاس آنلاین، به بهانه روز معلم

دیارمهر/مرضیه فرخی:بازی بازی یکسالُ سه چهارماه گذشت؛از این غول بی سروپای قرن حاضر!

کرونایی که با نفوذش جسم و  روح و روان آدمی رو به خطر انداخت،مدارس را به تعطیلی وسکوت کشاند بیمارستان ها مملوء  از آه و ناله ی بیماران و کادر درمان!

 آمارهای نموداری تلویزیون و فضای مجازی مردم رو قانع کرد در خونه بمونن و خطر رو بیخ  گوششون حس کنند؛

هر وزارتخونه ای پیام های کرونایی داشت برای آحاد مردم!

آموزش پرورش هم با کلمه نامانوسِ تدریس *آنلاین* یا تدریس *مجازی*

کار خودشو پئ گرفت؛

همین کار معلمان رو دوچندان می کرد

معلمی که زمانی با حضور درکلاس با ارتباط چشمی و کلامی دانش آموز رو به آرامش نظم و حتی گوش فرا دادن درس دعوت می کرد ولی امروز باید پشت گوشی به تماشا بنشیند ببیند کئ اینترنت لاکپشت وار خود و منزل دانش آموزش تقویت می شود،

اینجاست

که  نه کاری از دست مسئول مخابرات بر می آید و نه تماس با بیست بیست و نه تگ کردن آذری جهرمی در اینستا!

در همین اوصاف و احوال و مشکلات نرم افزاری گوشی، گاه سوتی هایی روانه ی گروه های کلاسی می کند،که تا مدت ها خوراک کاربران فضای مجازیست، و حتی  توهین و تمسخری که به این قشر مظلوم می رسد و یا دانش آموزی که تحت فشارآموزگار و یا خانواده  فیلم تکالیف را می فرستند غافل از اینکه همین کلیپ کسری از زمان  در کلیه گروه های مجازی دست به دست می شود؛و آسیب روحی  و سرخوردگی تا مدت ها شریک لحظات آن دانش آموز خواهد بود؛

زمان تدریس که فرا می رسد،لیست حضوری که در برنامه شاد گذاشته می شود؛

و والدینی  که انصافا تحرک خوبی درگروه بجای فرزندان خود داشتند و با خط  زیبای خود تکالیف را روانه بخش خصوصی پیامهای معلم می کردند،(البته انگشت شمار)

البته بیشمار بودند کسانی که کلیه فشار های استرسی رو هنگام تدریس آنلاین تجربه کردند و گاها یکی بر سر خودمی زدند،و یکی بر سر دانش آموز!، ساعات آنلاین را سپری می کردند تا  وجدان مادری و حس مسئولیت اش در درس و تکالیف دانش آموز دیده شود؛

زمان تدریس فرا می رسد

آموزگار صدایش را صاف می کند جمله بندی ها را در ذهن خود جفت وجور می کند تا با یک انرژی مضاعف کلاس خود را با خستگی های خاص خودش آغاز کند!

*ب* بسم الله اش با *ب* بیو بادمگون  کسبه های محلی  همزمان می شود؛صوتی را قطع می کند خودش را به کورترین نقطه منزل مسکونی اش می رساند ولی افسوس دعوای خروس و دیگون همسایه مصادف شده  با تدریس مجازی، و گویا

صداهای نابهنجار اونها تمومی نداره،و باید به جای ساکت تری کوچ کند،این بار خیالش از بابت همه چیز راحت است  فضا رو مهیا کرده و به قول خودش دیگه  جنگشه فایل  صوتی  رو ضبط کنم،  تا دانش آموزان آن سوی گوشی معطل نماند،

 دقایقی بعد، اهالی منزل سخت مشغول قیمت گذاری قیمت قسب و خرما ودغدغه ی فروش آن!

دگر بار صوتی رو به چالش می کشانند،به روی خود نمی آورد،بازتابش را به جان می خرد!

 در همین احوال هشدار فضای ذخیره پر است ،وقادر به ارسال فایل صوتی نمی باشید بر صفحه گوشی نمایان می شود،حافظه را کمتر از آنی تخلیه می کند صوتی اش با نذر ونذورات و توسل به ائمه  می فرستد؛نفس راحتی می کشد کمی لم می دهد پیام های پئ در پئ گروه را باز می کند تا ای دل غافل!

فایل صوتی اشتباهی به پایه دیگر تدریسش فرستاده است؛🤦🏻‍♀️

همه این ها گوشه ای از مشکلات معلمان و دانش آموزان بود که وقتی پای درد و دلشان می نشینی؛متوجه می شوی که چه مشقت ها رو به دوش کشیدن!

جاداره این روز رو بر والدین هم تبریک بگیم ! که ثانیه ثانیه کلاس های مجازی  رو پا به پای بچه هاشون حرص و جوش می خوردند؛

روز معلم رو به معلمان با وجدان و مسئولیت پذیر تبریک می گویم؛شاید کرونا سنجشی بود بر عیار کار این قشر صبور و گوشه ای از سختی های آنان که  در منازل به تصویر کشیده شود.