هر کجا باشند ، زندگی آن جاست!

یک سالی می شود که زمین ما ، میهمانی شوم و ناخوانده را میزبانی می کند. میهمانی که بی رحمانه و هر روزه دارد قربانی می گیرد . اما با گذشت این همه روز ، هنوز ذهنمان پر است از تردیدها و اماها و اگر ها .

کی و کجایی کرونا ، حجم بحران زایی ، مرگ و میر ، درمان ، واکسن و زمان رهایی ، این ها و بیشتر از این ها موضوعاتی است که هر کدام محل بحث و جدل رسانه ای و حتی علمی قرار میگیرند.

اما در این میان ، واقعیتی نهفته که شاید در میانه این گمانه ها و تردید ها کمتر به آن پرداخته شده است. واقعیتی که حکایت از یک حماسه جاودانه دارد، ریشه در فطرت پاک انسان هایی فرشته مسلک که از آغازین روزهای این داستان زجر آور ، کمر همت بسته و خط اول مبارزه با این بلای ناگهانی را با صلابت پیش می برند.

بله از قهرمانان واقعی سخن می گوییم ، سپید جامگانی که در ورای رنگ و زبان و سرزمین ، یک رنگ و یک دل ، جان در کف گرفته ، جان می دهند تا زمین بار دیگر نفس بکشد ، تا ما باشیم و روزهای آرام دوباره را ببینیم.

کادر قهرمان درمان کرونا ، پرستاران عزیز و مهربان سرزمین من اما در این راه سهمگین ، بیشتر و پیشتر از هم صنفان خود در سایر کشور ها ، در روزهایی که ایران از زخم دردهای بزرگ اقتصادی و اجتماعی و سیاسی و… در اندوه و تشویش است ، پاکباز و استوار ماندند تا دردی از دردهای بی شمار مردم التیام گیرد حتی اگر دوای این زخم جان باشد که ایثار جان برای وطن در این سرزمین ، ریشه در تاریخ مردان و زنان غیرتمندش دارد.

باشد برای روزهایی که دوباره زمین جانی تازه می گیرد و آرامش و آسایش دوباره در فضای زندگی مان موج خواهد زد – که با امید و لطف خداوند دور هم نخواهد بود- قدرشانرا بدانیم و دستان پر مهرشان را بوسه باران کنیم. تا آن زمان اما قطعا  آنچه درد خستگی شان را قدری آرام تر می کند ، توجه ما به سلامتی خود و جامعه مان خواهد بود .

دیار مهر ، میلاد مبارک زینب کبری سلام الله علیه را و روز پرستار را به همه فرشتگان سپید پوش سلامت زمین تبریک می گوید و برای این عزیزان سلامتی و عزت را آرزو می کند.

عبدالخالق اسدی