شیخ عبدالله
دیارمهر: خاطره دبیران مدرسه ابوذر غفاری فاریاب در کنار شیخ عبدالله عابدی *ایستاده از راست:* بهمنیار (اسفندیار) محمودی – ناصر پرنیانی – شیخ عبدالله عابدی – محمد عادلزاده – علی گرگین *نشسته از راست:* مرحوم محمد حسین عابدی – عبدالعلی بهرامپور – عبدالرضا مرادی اسفندیار محمودی در گفتگو با دیارمهر در مورد این عکس چنین […]
دیارمهر: خاطره
دبیران مدرسه ابوذر غفاری فاریاب در کنار شیخ عبدالله عابدی
*ایستاده از راست:* بهمنیار (اسفندیار) محمودی – ناصر پرنیانی – شیخ عبدالله عابدی – محمد عادلزاده – علی گرگین
*نشسته از راست:* مرحوم محمد حسین عابدی – عبدالعلی بهرامپور – عبدالرضا مرادی
اسفندیار محمودی در گفتگو با دیارمهر در مورد این عکس چنین گفت:
*”عکس مربوط به حدود سال ۱۳۶۰ هست، همه از دبیران مدرسه راهنمایی ابوذر غفاری فاریاب که ظهر در طلحه دعوت خونه ی آقای عابدی بودیم . در کنار کپر پیشی مرحوم شیخ عبدالله عکس گرفتیم.”*
سالهایی که دهکده ی ما بافتار و ساختاری صمیمی و قدیمی داشت
و راههای امروزی نبودند که آنرا به جایی برسانند
وجود بعضی از چهره های دوست داشتنی و متنفذ در دل مردم و دل روستا غنیمتی بود که خدا به دهکده ارزانی داشت
یکی از آن چهره های صاحب وثوق که خانه اش پایگاهی پر معاشرت بود و آن روزها بعنوان روحانی هرروز مسوولیت نشر و تلقین مبانی دینی و شرعی مردم بعهده داشت و بی توقع برای انجام مربوط به دین و حلال و حرامها و عقد و طلاق و امور شرعی منوط به اموات و کفن و دفن ها اهتمام می ورزید کسی که با سادگی و صداقت تام و تمام به منبر می رفت و مردم دل در گرو وعظ و گفتار صمیمانه اش می گذاشتند
آن بزرگ مرد والا مقام مرحوم شیخ عبداله عابدی بود که هنوز نام نیکش در محافل و مجالس طلحه ساری و جاری است
کسی که صداقت و زلالی اش در باور مردم ریشه دوانیده بود و هنوز در خاطرات و باور این مردم به یادگار مانده است و به یادگار خواهد ماند
سیرت و طریقت مرحوم شیخ عبداله در زندگی میان این مردم منحصر به فرد بود
کسی که زهد و تقوایش در باطن و ظاهر یکی بود و زلال بود و پاک بود و هیچ چیز در نهان آن لباس مقدس برای کتمان نداشت
شیخ عبداله همین لفظ روان و ساده نامی بود که بر گفتار و نوشتار آن روزها و امروز هنوز در جریان است
کسی که روحانی بودنش نه برای پست بود و نه برای رسیدن به جایگاه بلند اجتماعی آن مرحوم خوی و خصائل شایسته و بایسته اش بهترین میراثی بود که به فرزندانش رسید و هر کدام از آنها از مکتب اخلاقش بهره ها برده و امروز در رواج امور دینی و مذهبی نقشی فعال دارند
شیخ عبداله شناسنامه ی دینی سالهای قبل روستای ماست ونام نیکویش در اذهان و افواه هنوز فروغی دارد و به خاموشی نمی گراید
امروز عکسی که از معلم مهربان همه ما آقای محمودی به دستمان رسید باعث شد که سری به خاطرات گذشته ی روستا بزنیم و نام مرحوم شیخ عبداله زمزمه کرده و فاتحه ای نثار روح بلندش کنیم
نوذر فولادی خرداد ۹۹
طلحه و بهتر بگویم منطقه دیگر شیخی به صداقت و پاکی شیخ عبداله را نخواهد دید.