توهمی به نام “من که نمی گیرم”

بازار ویروس کرونا این روز ها داغ داغ است ، بازاری که به نظر نمی رسد به این زودی ها قصد آرام شدن داشته باشد.اما نگاهی به آمار یک هفته گذشته استان شاید این ذهنیت را بوجود بیاورد که این همه گیری دارد شدت می گیرد. اگر چه نمی توان جواب مشخص علمی برای این موجود ریز پیچیده پیدا کرد اما می توان گفت که احتمالا این رشد مبتلایان بی ارتباط به شیوه بیماریابی فعال نیست.

نگاهی به همین آمار ها ، نشان می دهد اکثر مبتلایان این روزها بیماران بدون علامت یا دارای علائم خفیف هستند ، شاید با خود بگویید چه خوب !

اما نه ، کمی صبر کنید . این درست همان ویژگی خطرناکی است که کرونا را از سایر ویروس ها متمایز کرده. در واقع آنچه نظام بهداشتی را در مقابل این ویروس به اضطراب و تکاپو واداشته نه میزان مرگ و میر آن ، بلکه نحوه انتشار آن است . سریع و بدون علامت!

بگذارید خیال خودمان را راحت کنیم ، اگر شما هم مثل خیلی ها فکر می کنید در جایی زندگی می کنید که پای کرونا به آن باز نشده ، بگذارید با استناد به یافته های علمی بگویم “سخت در اشتباهید”

کرونایی که فاصله ده ها هزار کیلومتری از ووهان چین تا شهر های نزدیک ما را طی کرده ، چطور توقع دارید در میان ما نباشد.

سوال : باید چه کنیم!

جواب مشخص و کوتاه است ، دستورالعمل های بهداشتی را با دقت رعایت کنید ، از سالمندان و افراد دارای بیماری زمینه ای ( قلبی ، دیابت و…) دوری کنید ، تا حد امکان از خانه خارج نشویم ، استفاده از ماسک را در هنگام حضور در اجتماع فراموش نکنیم ، حتی یک عطسه را هم جدی بگیرید و توجه کنیم که خوداری از تردد غیر ضروری در جامعه علاوه بر حفظ سلامتی خودمان موجب کم خطر بودن حضور برای آنان که به لحاظ شغلی مجبور به فعالیتند و هم چنین کادر ایثارگر پزشکی خواهد بود.

راستی به این نکته توجه کنید : فرد مبتلا به کرونا یک بیمار معمولی است ، با بیماری شبیه سرماخوردگی ! پس طوری رفتار کنیم که افراد مبتلا احساس رانده شدن از جامعه را نداشته باشند .

مطمئن باشید بشر مثل تمام بحران ها این یکی را هم پشت سر خواهد گذاشت و روزهای خوبمان دوباره باز خواهند گشت.

مراقب خودمان و دیگران باشیم