“در شهر” و آدرس اشتباهی پرداختن به موضوعی تلخ

“در شهر” عنوان برنامه ای تلویزیونی است که چند سالی است وارد جدول پخش تلویزیون های استانی کشور شده . در این برنامه ابتدا با طرح مشکلی از گوشه کنار استان ، گزارشی را که خود برنامه از محل تهیه کرده را پخش می کند . اما جذاب ترین و مهمترین بخش در ادامه برنامه اتفاق می افتد ، جایی که مجری با روی خط آوردن مسئولین و طرح سوالات چالشی جویای علت و یا علل شکل گیری مشکل و راه های حل سریع آن می گردد.

در برنامه این هفته ی ” در شهر ” سیمای بوشهر نیز به یکی از مشکلات جدی زیست محیطی  روستا های استان و به طور خاص بخش بوشکان پرداخت . مشکلی که مدت هاست دغدغه فعالان محیط زیست و مردم این بخش است و بارها و بارها شاهد انعکاس تصاویری تاسف بر انگیز از آن در رسانه  های مجازی و .. بوده ایم. مشکل همیشگی” دفع غیر اصولی پسماند های روستایی ” مشکلی که ما حتی در “دیار مهر” نیز بارها آن  را مطرح و خواستار رسیدگی به آن شدیم . نمونه بارز آن نیز آخرین مطلب ما در هفته گذشته بود که پیرو آن این برنامه تهیه شد.

در برنامه دیشب ابتدا گزارش مستندی کوتاه از محل دفن -که چه بگوییم ، ذخیره ی – زباله های دو روستای شاهیجان و طلحه پخش شد که کاملا گویای عمق فاجعه پیش رو بود. تا اینجا همه چیز مطابق همه جا و البته موثر پیش می رفت تا در ادامه نوبت به ارتباطات تلفنی رسید. در کمال تعجب مهمانان تلفنی برنامه ، دهیار روستای طلحه بودند و مدیر بهداشت دشتستان.

فارغ از اینکه مدیریت بهداشت دشتستان به طرح مسائل کلی پرداختند و البته در ضوابط اداری نیز ایشان فقط در مقام تذکر دهنده هستند ، نه تصمیم گیر ، و فارغ از اینکه دهیار محجوب طلحه آنچه را که باید می گفتند ، یا نگفتند و یا در لفافه و پرده و جزیی ( شاید ترجیح دادند خود سانسوری کنند و یا توصیه ای از جایی…) . فارغ از تمام این ها باید از دست اندر کاران این برنامه پرسید که با چه ملاکی میهمانان خود را انتخاب می کنند. برای مشکلی این چنین که با سلامتی و زیبایی طبیعت که هیچ مردم چند روستا بازی می کند سراغ مدیری می روند که اصولا و قانونا مسئولیت اجرایی مشخصی در این زمینه ندارند و دهیاری که از روی ناچاری تن به این اقدام می دهد چرا که باید بپذیریم زباله ها را که نمی توان تا اقدام مسئولین در خانه ها نگهداری کرد.

حل این مشکل را باید از مسئولینی بخواهیم که وقتی برای استراحت و بازدید راهی این منطقه می شوند ، شیشه های ماشین شان آنقدر دودی است که نمی گذارد دود حاصل از سوختن این زباله ها در چشم شان برود و سیستم تهویه خودرو میلیاردی شان آنقدر خوب است که بوی نا مطبوع زباله ها آزارشان نمی دهد.

حل این مشکل را باید از انحصار طلبانی  بخواهیم که همه خوب ها را برای خود می خواهند ، ادعای پدرخواندگی منطقه را دارند اما کدخدا گونه ، قاعده ” همه برای یکی و یکی برای خودش” را می پسندند ! حتی اگر به قیمت هدر رفت هزینه های هنگفت بیت المال گردد.

انتظار می رود پرداختن به چنین مشکلات بزرگی در رسانه ملی با جدیت بیشتری صورت بگیرد  تا نتیجه ای بهتر و سریع تر حاصل آید. البته نویسنده نمی داند شاید هم برنامه سازان  هم از سر ناچاری وقتی دیده اند مسئولین فرا دستی و مسببین این مشکل ،پاسخگویی را از وظایف خود نمی دانند ، دیواری کوتاه تر از این عزیزان نیافته اند.

دیار مهر با کمک شما مخاطبان بزودی گزارشی مفصل از چگونگی و چرایی بروز این مشکل در سطح بخش منتشر خواهد کرد.