نوشته های تازه

چرا مسی هنوز بهترین است؟

ایران ورزشی: اگر در زمان حیات اسطوره شوی، دستاورد خاصی است. اگر هنوز بازی می‌کنی، چیز دیگری است. اگر همچنان بهترین بازیکن دنیا هستی، حتما لیونل مسی هستی. مهاجم بارسلونا نخستین جایزه فصل قبل از آنکه حتی یک بازی را شروع کرده باشد، گرفت و اواخر شهریور جایزه بهترین بازیکن فیفا را به دست آورد. […]

اشتراک گذاری
14 آذر 1398

ایران ورزشی: اگر در زمان حیات اسطوره شوی، دستاورد خاصی است. اگر هنوز بازی می‌کنی، چیز دیگری است. اگر همچنان بهترین بازیکن دنیا هستی، حتما لیونل مسی هستی.

مهاجم بارسلونا نخستین جایزه فصل قبل از آنکه حتی یک بازی را شروع کرده باشد، گرفت و اواخر شهریور جایزه بهترین بازیکن فیفا را به دست آورد. او دوشنبه شب در پاریس به رکورد شش توپ طلا رسید به خاطر دوران حرفه‌ای کم نظیری که سپری کرده و همچنان ادامه دارد.

همه با این موافق نبودند. برخی احساس می‌کردند مشارکت ویرجیل فان‌دایک در قهرمانی لیورپول در اروپا شایسته تمجید و تحسین بیشتری بوده. این تئوری تا حدی با منطق همخوانی دارد اما بیشتر به خاطر خستگی است، خستگی از اعداد و ارقام و جوایز و رکوردهایی که به مسی مربوط می‌شود. او تا اینجای سال ۲۰۱۹ برای تیم باشگاهی و ملی خود ۴۶ گل زده اما برای او یک سال معمولی دیگر است اما از جنبه خوبش. یک سال دیگر با استانداردهای باورنکردنی. در این یک دهه حداقل هر سال ۴۵ گل زده است.

حتماً وقتی از افتخارات مسی حرف می‌زنیم، خسته و کم حوصله می‌شوند اما مسی همین است. این کارها را سال‌ها است که می‌کند و همینطور ادامه دارد. همین یکشنبه، در آخرین هنرنمایی‌اش تنها گل بازی با اتلتیکومادرید را اواخر مسابقه پایتخت اسپانیا زد. دیگو سیمئونه، سخت ترین رقیب او تنها توانست تحسین‌اش کند.

مصدومیت، اثرگذاری‌اش روی فصل را به تأخیر انداخت اما شاید بتوان آن را یک آوانتاژ برای او دانست تا بدشانسی. مسی تا قبل از شروع ماه اکتبر تنها ۹۰ دقیقه در لالیگا بازی کرده بود با آنکه شش هفته از فصل می‌گذشت. آنها بیشتر به او احتیاج داشتند. او همین حالا دومین گلزن لالیگا به حساب می‌آید و در صدر جدول پاس گل قرار دارد. در دریبل دوم است و در پاس‌های عمقی اول. اینها همه با وجود آن به دست آمده که پنج بازی را کامل و نیمی از دو تای دیگر را از دست داده. منتظر باشید که دو هفته دیگر در همه این رده‌بندی‌ها اول باشد.

در رقابت‌های اروپایی، گلزن اول لیگ قهرمانان در فصل قبل بود افتخاری که پنج بار دیگر هم به دستش آورده. این فصل تنها دو گل زده اما سه پاس گل هم داده و ۳۹ دریبل را به سرانجام رسانده. هیچ بازیکن دیگری نتوانسته بیشتر از ۲۰ دریبل بزند.

این آمار تکراری شده است چون عاشق مسی شدن اجتناب‌ناپذیر است. تماشای او وقتی از دست مأمور مهارش فرار می‌کند یا آن زاویه خاص برای پاس دادن که حتی از روی سکوها هم غیرممکن به نظر می‌رسد را پیدا می‌کند، مثل تماشای کار یک هنرمند در حال انجام فعالیت است اما این چیزی بیش از هنر است، دانش هم هست.

موسیقی به عنوان مثال به سلیقه و علاقه افراد بستگی دارد اما نبوغ این هنرمند خاص جایی برای ابراز نظر باقی نگذاشته. همه می‌توانند اعداد و ارقام را ببینند. تعداد گل‌هایش از روی ضربات ایستگاهی در ۹ فصل گذشته از هر تیمی بیشتر است چه برسد به هر بازیکنی. بیش از هر کسی در اروپا از آغاز فصل پاس عمقی موفق داده، در اسپانیا حداقل دوبرابر همه است.

اینها عناصر دوگانه بزرگی است، گلزن بزرگ و گلساز بزرگ. سرخیو آگوئرو و داوید سیلوا را ترکیب کنید بعد دوبرابرشان کنید. اگر مسی هیچ کاری به جز گلزنی انجام نمی‌داد، برای بزرگی‌اش کافی بود اما اگر اصلاً نتوانسته بود گل بزند باز هم بزرگ بود.

دهمین قهرمانی‌اش در لالیگا را آوریل قطعی کرد، از روی نیمکت بلند شد و گل پیروزی را زد، طبیعی است. با وجود این، فصل برای بارسلونا خوب تمام نشد به خاطر بازگشت معجزه‌وار لیورپول در نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان و شکست برابر والنسیا در فینال جام حذفی اسپانیا.

شکست آنفیلد نشان داد چقدر سطح انتظارات از مسی بالا رفته. در طول دو بازی، هیچ کس در دو تیم بیشتر از او گل نزد، بیشتر برای هم‌تیمی‌ها خلق موقعیت نکرد و بیشتر دریبل نزد اما بعد از مسابقه این حس وجود داشت که او باید بهتر از این باشد تا تیم برنده شود. در واقع گاهی از اوقات تحرک و جنبش بازی لیورپول مبتنی بر سرعت و انرژی آنقدر زیاد بود که بازیکنان بارسلونا و از جمله مسی را از نفس انداخته بود. اگرچه انتقادات تا حد زیادی بی‌رحمانه بود اما یک بار دیگر ثابت کرد حتی اسطوره‌ها هم همیشه نمی‌توانند بر زمان غلبه کنند.

خب، مسی تا کی می‌تواند دوام بیاورد؟

او ۳۲ ساله است، همچنان درخشان اما نه جاویدان همانطور که مصدومیت اخیرش به ما یادآوری می‌کند. هرچقدر هم که عدد و آمار به نام او ثبت شده باشد اما هرگز یک ماشین نبوده. این آسیب‌پذیری و دانستن اینکه هر چیز خوبی یک روز تمام می‌شود، اشتیاق به تماشای کار مسی را بیشتر کرده است.

هیچ کس دیگری نباید نیاز به دلیل دیگری داشته باشد اما بخصوص برای آنها که بیرون اسپانیا هستند، هر فرصتی برای تماشای استعداد مسی در شهر و کشورشان با این ناراحتی همراه است که این شاید آخرین درخشش او باشد. اگر می‌توانید او را بگیرید، فرزندانتان را مجبور کنید او را ببینند، حتی نوه‌هایتان اگر ممکن است. اگرچه فوتبال همیشه راهی برای تولید قهرمان‌های جدید پیدا می‌کند اما هیچ تضمینی وجود ندارد که به این زودی‌ها، استعدادی مثل او پیدا شود. از جوایز و افتخارات او شگفت‌زده شوید و لذت ببرید. از این حس که حداقل فعلاً از آن دسته ستاره‌های رو به افول نیست که برای بازگشت جان می‌کنند بلکه استاد تمام عیاری است که هنوز هم به دنبال پیداکردن راه‌های جدید برای به وجد آوردن مخاطبان است. لذت ببرید از اینکه اسطوره زنده و سرحال است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *