واقعه بمباران روستای طلحه در ۱۰۰ سال پیش چه بود؟ + عکس های تاریخی

در ظهر روز ۱۰ ژانویه ۱۹۱۹ (برابر با ۱۹ دیماه ۱۲۹۷) به نحوی کاملاً غافلگیر کننده دو هواپیمای انگلیسی در آسمان طلحه پدیدار می گردد این اولین باری است که در اینجا هواپیما مشاهده می شود.

“اورتل بالا آمد و گفت به صدای این موسیقی گوش کنید و وقتی پنجره را باز کردم هواپیما را دیدم از بالای خانه ما گذشت و دو بار دور خانه چرخیدند خطاب به افراد فریاد زدم هرچه زودتر خود را در سوراخ های اطراف پنهان کنند از اتاق تفنگم را برداشتم و خودم هم در سوراخی کمین گرفتم اما هواپیماها مسیر خود را به سوی روستا تغییر دادند و با کمال تعجب درآنجا سه بمب انداختند. من اول ناهارم را که نیمه تمام گذاشته بودم خوردم و سپس به روستا رفتم و دیدم که مردم زاری کنان جمع شده اند گویا بمب ها با هدف تخریب سه برج طلحه رها شده اما با اندکی فاصله به زمین خورده بودند و البته مردمی که در آنجا برای مشاهده این چیزهای پرنده جمع شده بودند مورد اصابت قرار گرفته بودند.”

در روستا ۳ نفر کشته و ۲ نفر زخمی می‌شوند. خبر می‌رسد که فاریاب تنگ زرد و کلمه نیز بمباران شده اند. دهشت و هراس مردم از این تهدید جدید و وحشتناک بر درد از دست دادن قربانیان و مشاهده مصیبت زخمی‌ها افزون می‌گردد. “میرزا علی محمد را در روستا دیدم بسیار بر آشفته بود و به من نصیحت کرد طلحه را ترک کنم کمی بعد از ملاباقر هم همین نصیحت را شنیدم مردم بسیار وحشت زده بودند اما هیچ جا نشنیدم کسی به انگلیسی‌ها نفرین بفرستد مردم فقط بی نهایت می‌ترسیدند.”

همراهان خود او هم ناآرام و نگران اند و لذا تصمیم می گیرد برای چند روز طلحه را ترک کند.

و لذا تصمیم می‌گیرد برای چند روز در طلحه ترک کند. “اما با ملاباقر قرار گذاشتم خانه را برای بازگشت ما آماده نگه دارد و به قول دادم ماهیانه یک پوند حق الزحمه بپردازم”  اولین مقصد او فاریاب است…. و سپس اورتل و واسموس از فاریاب به سمت بوشکان به راه می‌افتد. احساس آزادی می کنند اندکی حس خیره سری و لجاجت و کمی شادی و شعف ظاهری و الکی هم در کار است. “در دشتی که پر از درختان کنار است در مسیر جاده پهناور کاروان رو من و اورتل در کنار هم اسب راندیم و سرود *آلمان آلمان برتر از همه و هرچیز*  و *نگهبان رودخانه راین* را خواندیم.

مظفر خان کدخدای بوشکان دوستانه از آنها پذیرایی می‌کند….

برگرفته از ازصفحه ۳۴۱الی۳۴۵ کتاب ویلهلم واسموس از هندریک گروتروپ ترجمه جواد سید اشرف

کشته شدگان:سید محمد حسن حسینی (آمحسن)وفرزندانش سید شهریار حسینی وشهربانو حسینی.

مجروحین:سید غلامحسین حسینی و و ملا قاسم پدر حاجی  (به گفته سید یحیی حسینی ملا باقر یکی از مجروحین بوده است)

**واسموس دیپلمات آلمانی بود که به استخدام وزارت خارجه کشور مذکور درآمد.وی بعد ازمدتی به عنوان معاون کنسول آلمان در بوشهر  وسپس به مقام سر کنسول آلمان نایل آمد.

**رودلف اورتل آلمانی دوست وهمرزم قدیمی واسموس است

**ملا باقر عموی حاجی ملا قاسم و از رعایای آن زمان

**میرزا علی محمد از کدخدایان آن دوره و پدر بزرگ سید یحیی حسینی

تصویر۱: واسموس

تصویر۲:رودلف اورتل

تنظیم: دیارمهر/ مهرداد مجاهدی